Osobliwy dom pani Peregrine - Ransom Riggs

Autor:	Ransom Riggs
Tytuł:	Osobliwy dom pani Peregrine
Wydawnictwo:	Media Rodzina
ISBN:	978-83-7278-646-3
liczba stron:	400

Po powieść Ransoma Riggsa sięgnąłem głównie ze względu na zbliżającą się premierę filmu Burtona na jej podstawie. Głównie, ale nie tylko.

Są książki, o których "lepiej wiedzieć mniej". Wiadomo, trzeba choć w ogólnym zarysie wiedzieć, o czym traktuje, ale czy opis nie zdradzi nam za dużo?

W przypadku "Osobliwego domu pani Peregrine" trochę tak jest. Zakupu dokonałem w księgarni internetowej, ale gdybym kupował w stacjonarnej, o wiele większy wpływ od opisu okładkowego - zbyt rozbudowanego na mój gust - miałaby jakość wydania. Nie mówię tu o nowej, miękkiej wersji filmowej, ale tajemniczej, staromodnie wyglądające,j twardej, brązowej okładce z intrygującym zdjęciem - a to dopiero początek, bo i krój czcionki, zdobienia numeracji stron, kolor papieru, całostronicowe reprodukcje starych, dziwacznych fotografii tworzą magiczną całość, ściśle korespondującą z treścią. Książka - artefakt.

Często klasyfikuje się tę powieść jako młodzieżową. Wydaje mi się, że to dość krzywdzące - w dobie "młodzieżowych" opowieści o rozterkach błyszczących wampirów, pod skąpym płaszczykiem niesamowitości skrywającymi banał i płycizny, umieszczanie w tej samej kategorii pięknej, niecodziennej, osobliwej właśnie historii to gruby błąd.

Takie skategoryzowanie, a później zwiastun filmu trochę rozchwiały moje oczekiwania przed lekturą, ale tak naprawdę nie czekałem na fajerwerki i akcję, a na ciekawą, dobrze poprowadzoną fabułę - i się nie zawiodłem. W zmianie spojrzenia bardzo pomogła mi informacja, że autor tak naprawdę początkowo zamierzał wydać kolekcjonowane stare fotografie w formie albumu, by ocalić je od zapomnienia - a po sugestii wydawcy budował wokół nich historię. Osiągnął tym efekt równie niesamowity, jak intrygujące są zdjęcia, które chciał uwiecznić. 

Z tych właśnie powodów opis okładkowy, "blurb", wydał mi się zbyt rozbudowany. Mógłby go zastąpić tylko krótki wstęp do historii - której przecież dajemy się porwać w trakcie lektury. Tak, bohaterem jest nastolatek, tak, ma swoje problemy i rozterki - nie tylko takie jak rówieśnicy, bo los zgotował mu wiele niespodzianek i zagadek każących mu zwątpić w zastaną rzeczywistość. Nie, nie jest to powieść młodzieżowa - bliżej jej do staromodnej, magicznej, ciepłej baśni, pozwalającej znaleźć blask i uśmiech w mrocznych, zabieganych czasach, docenić inność, wczuć się w każdą z wyjątkowych postaci, przeżywać ich dramaty.

Tak jak nigdy nie lubię zdradzać fabuły, tu w ogóle nie chcę o niej mówić. Atmosfera książki jest tak przyjemna, że nie warto.
Niech osobliwe dzieci osobliwie Was poruszą.

Drugi tom trylogii już czeka na półce, a trzeci można od 15.09.2016 kupić przedpremierowo w wybranych księgarniach.